گزارش سال ۲۰۱۵موسسه‌ی پژوهشی Mercer در مورد بهترین شهرهای جهان به لحاظ استاندارد زندگی می‌گوید تهران رتبه‌ی ۲۰۳ را میان ۲۳۰ شهر دارد.
برای آدمی که در تهران زندگی می‌کند٬ اطلاعات ناراحت‌کننده‌ای است. اما از طرفی خوراک بازکردن سر صحبت با راننده تاکسی‌هاست. کافی است کمی کلمات راحت‌تری واردش کنی. مثلن استاندارد زندگی بشود: واسه‌ی زندگی. تهران واسه‌ی زندگی از بین ۲۳۰ تا کشور٬ رتبه‌اش شده ۲۰۳. می‌دونستی شما؟
راننده: بعله. دیگه جا نیست تهران. یه زمانی رتبه‌اش دو و سه بود حضرت عباسی.
راننده‌ی بعدی: نتچ نتچ نتچ. (به ترافیک خیره می‌شود)
راننده‌ی بعدی: (سر تکان می‌دهد) هععی.
راننده‌ی بعدی: رتبه اول کجاست؟
راننده‌ی بعدی: بس‌که هر ننه قمری گاو و گوسفندهاشو فروخته اومده تهران.
برای آدمی که در تهران زندگی می‌کند٬ اطلاعات ناراحت‌کننده‌ای است. اما از طرفی کافی است تمام رتبه اول‌ها را ضرب کنی در حجم دل‌تنگی٬ حس غریبه‌بودن٬ بغض‌های توی وایبر و اسکایپ. برای من یکی که نمی‌ارزد. سقوط می‌کند ته جدول. بعد از بغداد شاید. این رتبه‌بندی‌ها برای همان استاندارد زندگی است. واسه‌ی زندگی نیست اتفاقن.
